Η αισθητική ενός των κορυφαίων της σύγχρονης αμερικάνικης μουσικής, του Morton Feldman, δεν έχει να κάνει με την λογική του "ελάχιστου" ή ενός προ-μινιμαλισμού, όπως αβάσανιστα δηλώνεται κάποιες φορές, αλλά σε ένα σημαντικό βαθμό, με ό,τι μπορεί να αποκληθεί "indeterminate music", έννοια και μουσική φιλοσοφία που απησχόλησε και άλλους αμερικανούς συνθέτες της σχολής της Νέας Υόρκης με προεξάρχοντα αυτών τον John Cage.Όχι πολύ αργά ο γεννημένος στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης από ρωσοεβραίους μετανάστες γονείς συνθέτης αποφάσισε να διαρρήξει τους δεσμούς του τόσο με την παραδοσιακή αρμονία όσο επίσης και με την σειραϊκή τεχνική και να οδηγηθεί από μόνος του σε ένα νέο είδος μουσικής σύνθεσης, στο οποίο οι καινοτομίες που εισάγονταν ήταν αρκετές, με πιο σημαντική ίσως το γεγονός πως σε ένα συγκεκριμένο μουσικό διάστημα δηλωνόταν σαφώς το πόσες νότες θα παιχθούν αλλά όχι κατ'ανάγκην και ποιες.
Πράγμα βέβαια, που τον ενήγαγε σε μία έννοια "απροσδιοριστίας" στη σύνθεση, κατά την οποία , σχεδόν τα ...πάντα ήταν δυνατά. Μια άλλη μορφή ελευθερίας άρχισε να εκφαίνεται από τα έργα του, μορφή που κατά μία έννοια και με τρόπο μιας εκλεκτικής συγγένειας ανάμεσα σε τέχνη και επιστήμη, είχε μια τάση να προσομοιάσει με την λειτουργία του υποατομικού κβαντικού κόσμου.
Οι πιθανότητες εκδήλωσης ενός ήχου και μιας απροσδιόριστης εκ των προτέρων νότας, ποικίλλουν και "αναμένουν" ανά πάσα στιγμή της μουσικής πράξης.
Οι περισσότερες συνθέσεις του Feldman είναι δομημένες σε αργά, υποβλητικά tempi, κάνοντας πιθανώς με αυτό τον τρόπο περισσότερο φανερή την σημασία του κάθε "απροσδιόριστου" ήχου τόσο μέσα στο σύνολο του έργου όσο και ξεχωριστά.
Από το έργο του συνθέτη "Durations" ακούμε τα δύο πρώτα μέρη από το player δεξιά στη σελίδα.
