Ομολογουμένως με όχι καλή διάθεση διάβασα στο φύλλο της "Ελευθεροτυπίας" της 28/6/2009 , πως ο εκδοτικός οίκος Ίκαρος σκοπεύει να συγκεντρώσει διάφορα "κατάλοιπα" του Νίκου Καρούζου και να τα εκδώσει σε έναν τόμο. Τα κατά κανόνα ολιγόστιχα αυτά σχεδιάσματα ο ποιητής τα έγραφε συνήθως σε "χαρτάκια" όταν βρισκόταν με παρέα και τα χάριζε σε διάφορους συνδαιτυμόνες του, έτσι, "τιμής ένεκεν" για την περίσταση. Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, πρόκειται για καθαρά ευκαιριακούς στίχους τους οποίους ο ίδιος είχε απαρεγκλίτως κρατήσει έξω από το σύνολο του προς έκδοση έργου του.
Και όχι μόνον αυτό.
Όσοι υπήρξαν κοντά στο Νίκο Καρούζο σε κάποια περίοδο της ζωής του, γνωρίζουν καλώς πως ο ποιητής είχε ρητά εκφράσει την επιθυμία του ώστε αυτά τα "σχεδιάσματα του κεφιού" να μην συμπεριληφθούν ποτέ σε έκδοση ποιημάτων του.
Και αναρωτάται κανείς; μήπως δεν γνωρίζουν αυτό το πράγμα και οι εκδότες του Ικάρου; Ασφαλώς και το γνωρίζουν, ή οφείλουν να το γνωρίζουν και αυτό είναι το πλέον λυπηρό. Διότι όταν παραβιάζεις την εκφρασμένη θέληση ενός ανθρώπου που δεν είναι πλέον στη ζωή και δεν μπορεί να υπερασπιστεί το έργο του απέναντι σε τέτοιες "πρωτοβουλίες", τότε αυτό είναι κάτι που ας το χαρακτηρίσει όπως θέλει ο καθένας...
Ιλαρή δε αίσθηση αποκομίζει κανείς όταν διαβάζει και τα λεγόμενα του επιμελητή αυτής της επικείμενης έκδοσης. Ο Νίκος Καρούζος, μας πληροφορεί περιχαρής, χάριζε αυτά τα "χαρτάκια" σε "συμπότες"(!) του, και υπάρχουν πολλά τέτοια σκορπισμένα από εδώ και από εκεί, και όποιος προσκομίσει ένα, αν το έχει στη κατοχή του, για να συμπεριληφθεί στην έκδοση, ανταποδίδει με αυτό τον τρόπο στον ποιητή την γενναιοδωρία του(!!).
Κατ'αρχήν, όχι "συμπότες", αγαπητέ μου, όχι "συμπότες"... "Συνδαιτυμόνες" είναι η σωστή λέξη. Να ξέρουμε τι λέμε καμμιά φορά και ας αφεθεί κατά μέρος αυτή η ανόητη και χρόνια τάση μερικών να παρουσιάζουν τον Καρούζο ως εάν ήταν ένας Έλληνας Μπουκόφσκι ή κάποιος μεθύστακας θυμόσοφος. Τίποτε πιο μακριά από την αλήθεια και όποιος ξέρει εδώ ξέρει, δεν χρειάζονται περισσότερες εξηγήσεις.
Όμως το θέμα καταντάει μάλλον σπαρταριστό μέσα στον αναπόφευκτο ζόφο του, όταν αναλογίζεται κάποιος το εξής:
Προσκομίζοντας το "χαρτάκι" του ο καθείς , θα λαμβάνει τον τίτλο του "επίτιμου συμπότη" του Νίκου Καρούζου και το όνομά του θα αναφέρεται σε αυτόν τον υπό σχέδιο έκδοσης τόμο.
Έτσι είναι, χαρτάκι και συμπότης. Συμπότης και χαρτάκι. Τα όνειρά σας, δηλαδή γίνονται πραγματικότητα.
Και μη χειρότερα. Όλα τα είδαμε στην (υπο)λογοτεχνική Ελλάδα, αυτό πραγματικά έλειπε από την συλλογή.
Τι περισσότερο να πει κανείς. Ας ελπίσουμε να καταλάβουν αυτοί οι άνθρωποι την γκάφα τους (το λιγότερο) και να συνειδητοποιήσουν την απαράδεκτη και τραγελαφική παραβίαση της θέλησης του ποιητή στην οποία προβαίνουν, και να αφήσουν τα "χαρτάκια" και τους "συμπότες" στην ησυχία τους, και τα σχέδια για περαιτέρω οικονομικό ξεζούμισμα του ονόματος του Νίκου Καρούζου στην άκρη.
ΥΓ. Από εμένα πάντως δεν θα δουν ούτε μισό χαρτάκι...
