Thousands of candles can be lit from a single candle, and the life of the candle will not be shortened. Happiness never decreases by being shared.-The Buddha.
Το γεγονός ότι υπάρχει έλλειμμα δοτικότητας στη σύγχρονη ζωή και δη σε εκείνη μιας δυτικής μεγαλούπολης είναι κάτι που δεν επιδέχεται τόσο εύκολα αμφισβήτηση. Όμως θα είναι λάθος αν το δει κανείς το θέμα καθαρά σε μια βάση ηθικής επιταγής και εντοπίζοντάς το κάθε φορά στους "χαρακτήρες" των ανθρώπων, απομονώνοντάς το έτσι από όλες τις αλλοτριωτικές κοινωνικές δομές που μετατρέπουν τον άνθρωπο σε ένα σύγχρονο res vocale.
Φυσικά μπορεί να παραπέμψει κάποιος το αίτημα για μια (απο)δοτική αναφλεκτική αλληλουχία στα ανθρώπινα είτε σε κάποιον ουράνιο παράδεισο είτε στη γήινή του εκδοχή, στην αναμονή δηλαδή ενός "αταξικού παράδεισου", εκεί όπου η ουσία του ανθρώπου θα αναφαίνεται αδιαμεσολάβητη από τις παρεκκλίσεις του κέρδους και του ιδιοτελούς συμφέροντος.
Χωρίς να απορρίπτω αυτές τις δυο εκδοχές, θα έλεγα ωστόσο ότι για μένα έχει περισσότερη αξία, τόσο μυθοποιητική-δραματουργική όσο και περσοναλική η διαχείριση της δοτικής δυνατότητας εδώ στα "στενά", στο πεδίο της Πτώσης και της συνεπαγομένης βαρβαρότητας που αντανακλάται από τον λεγόμενο "καπιταλιστικό κόσμο".
Ακριβώς γιατί ο κόσμος στο σύνολό του είναι ένα μαζικό φαινόμενο μεν, αλλά για έναν ποιητή η κίνηση της μονάδας "μετράει" περισσότερο, ο εκάστοτε υποψήφιος "πρωταγωνιστής" στα γραπτά του.
Σαν πολλές παράλληλες Οδύσσειες που τελούνται σε ανέμελο και ανύποπτο φως, ο κόσμος θα υποχρεωθεί κάποια στιγμή να καταλήξει σε μία και μόνο Ιθάκη για όλους.
Ως τότε όμως τα ίχνη δημιουργούν από μόνα τους τον δρόμο.
Και ο δρόμος αυτός είναι αδιανόητος χωρίς την δοτική προ-λάμψη μιας άγνωστης ακόμα ανθρωπότητας στις επιμέρους ατομικές πράξεις των παρόντων.
Αν συνολικά ο άνθρωπος είναι η ονομαστική πτώση, τότε το εκμεταλλευτικό προσωπείο του είναι η γενική πτώση. Ο φιλόσοφος θα έλθει αργότερα ως η αιτιατική πτώση και ο ποιητής οριστικά ως η δοτική και κλητική πτώση σε πληθυντικό αριθμό.
*Στο gcast δίπλα δεξιά μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το "Stereomusik für elektronisches Orchester in fünf Sätzen" των Oskar Sala και Harald Genzmer. Πρόκειται για έργο ορόσημο του 20ού αιώνα όσον αφορά την πρωτοπορεία της κλασσικής και ηλεκτρονικής μουσικής από δυο κορυφαίους Γερμανούς συνθέτες.
