Μια ενδιαφέρουσα μορφή της αμιγούς μοντερνιστικής περιόδου του 20ού αιώνα ο Γερμανός συνθέτης Boris Blacher (1903 -1975) γεννήθηκε στην πόλη Niuzhuang της Μαντζουρίας και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κίνα και την Ασιατική Ρωσία (ο πατέρας του που δούλευε ως υπάλληλος τράπεζας σε αυτές τις μακρινές επικράτειες ήταν στην εθνικότητα Ρωσο-εσθονός ενώ η μητέρα του Γερμανίδα).
Το 1922 ο Blacher εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο όπου ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική και μαθηματικά, για να τα εγκαταλείψει ωστόσο λίγο αργότερα προς χάριν της σπουδής της μουσικής τέχνης.
Έκτοτε η καρριέρα του απέβη ιδιαίτερα σημαντική (με μεγάλο εμπόδιο ενδιάμεσα βέβαια την επικράτηση των ναζί στην εξουσία οι οποίοι και ανακήρυξαν την μουσική του ως "entartete Kunst" - αποσυντιθέμενη τέχνη, πράγμα που του στοίχισε και την έδρα διδασκαλίας που είχε στο Κονσερβατόριο της Δρέσδης), μιας και δεν του έλειψαν ούτε η πρωτοτυπία ούτε η συνθετική ικανότητα, και επηρεαζόμενος κατά το μάλλον ή ήττον από μορφές όπως ο Stravinsky, ο Schoenberg, ο Milhaud,ο Bartók καθώς και άλλοι.
Το προσωπικό στυλ του είναι ωστόσο αρκετά παράξενο και ασυνήθιστο όσο παράξενη και ασυνήθιστη είναι και η καταγωγή του. Αξίζει να προσέξετε ιδιαίτερα το "Poem für großes Orchester", έργο του 1974, που επέλεξα να ακούγεται ολόκληρο από το mixpod δεξιά, και το οποίο είναι αφιερωμένο στην χορεύτρια του θεάτρου Tatjana Gsovsky.
Την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Φρανκφούρτης διευθύνει ο Έλληνας μαέστρος Νίκος Αθήναιος, σε ηχογράφηση του 1994.
Το 1922 ο Blacher εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο όπου ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική και μαθηματικά, για να τα εγκαταλείψει ωστόσο λίγο αργότερα προς χάριν της σπουδής της μουσικής τέχνης.
Έκτοτε η καρριέρα του απέβη ιδιαίτερα σημαντική (με μεγάλο εμπόδιο ενδιάμεσα βέβαια την επικράτηση των ναζί στην εξουσία οι οποίοι και ανακήρυξαν την μουσική του ως "entartete Kunst" - αποσυντιθέμενη τέχνη, πράγμα που του στοίχισε και την έδρα διδασκαλίας που είχε στο Κονσερβατόριο της Δρέσδης), μιας και δεν του έλειψαν ούτε η πρωτοτυπία ούτε η συνθετική ικανότητα, και επηρεαζόμενος κατά το μάλλον ή ήττον από μορφές όπως ο Stravinsky, ο Schoenberg, ο Milhaud,ο Bartók καθώς και άλλοι.
Το προσωπικό στυλ του είναι ωστόσο αρκετά παράξενο και ασυνήθιστο όσο παράξενη και ασυνήθιστη είναι και η καταγωγή του. Αξίζει να προσέξετε ιδιαίτερα το "Poem für großes Orchester", έργο του 1974, που επέλεξα να ακούγεται ολόκληρο από το mixpod δεξιά, και το οποίο είναι αφιερωμένο στην χορεύτρια του θεάτρου Tatjana Gsovsky.
Την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Φρανκφούρτης διευθύνει ο Έλληνας μαέστρος Νίκος Αθήναιος, σε ηχογράφηση του 1994.
