Είχα εδώ και πολύ καιρό στην συλλογή μου ένα μεγάλο μέρος από το ηχητικό υλικό του Έλληνα συνθέτη Γιώργου Απέργη (Georges Aperghis, γεννηθείς το 1945), όμως δεν αποφάσιζα να ασχοληθώ με αυτό, επειδή συνήθως προέκυπταν άλλες προτεραιότητες.
Τελικώς, αυτές τις ημέρες άκουσα πολλά έργα του και η γνώμη που έχω σχηματίσει για την μουσική (;) του, είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον ιδίωμα ανάμεσα σε avant-garde και θεατρική μουσική (και κάποτε σε ένα είδος ημιλεττριστικού φωνολογικού πειραματισμού σε συνδυασμό με εξωφρενικό χιούμορ και σκηνική παράνοια), σίγουρα απρόσμενο και αναπάντεχο, ακόμα και για τα στάνταρντς των έμπειρων ακροατών της avant-garde του 20ού αιώνα, και σε κάθε περίπτωση όχι ό,τι πιο κατάλληλο για έναν άπειρο ή πρωτόπειρο όσον αφορά μια πρώτη επαφή με την μεταπολεμική μουσική.
Ως επιρροές του αναφέρονται ο Ιάνης Ξενάκης, ο John Cage και ο Mauricio Kagel, κάτι που θα έλεγα ότι είναι αρκετά φανερό στον έναν ή τον άλλον βαθμό, και ακόμα έχουν δηλωθεί και κάποιες ομοιότητες με την μουσική του Vinko Globokar, πράγμα που και αυτό είναι αντιληπτό με όλη βέβαια την διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα ξεχωριστά προσωπικά στυλ των δύο συνθετών. Επιπλέον, ο Σλοβένος συνθέτης μου φαίνεται σαφώς πιο "σκοτεινός" από τον Απέργη.
Όπως και να έχει, το έργο του συνθέτη μου έφερε στο νου και κάποιες δουλειές του πολύ σημαντικού, επίσης Έλληνα συνθέτη, Ανέστη Λογοθέτη (για τον οποίο θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω εκτενή αναφορά στο Century Camera II) και ακόμα, σε έναν ορισμένο βαθμό και την "φασματική" μουσική του Gérard Grisey.
Ο Georges Aperghis (όπως αναγράφεται διεθνώς το όνομά του) ζει εδώ και πολλά χρόνια στην Γαλλία παντρεμένος με την ηθοποιό Édith Scob και είναι ο ιδρυτής του ΑΤEM (Atelier Théâtre et Musique).
Μπορείτε να παρακολουθήσετε στο βίντεο ένα μέρος από το "Machinations (spectacle musical pour quatre femmes et ordinateur)" έργο του 2000, σε παράσταση του μουσικού θεάτρου του Georges Aperghis στο Rotterdam to 2009.
