Όλες οι ταινίες που σκηνοθέτησε ο Man Ray κατά την "παρισινή" σουρρεαλιστική περίοδό του είναι κατά την γνώμη μου ξεχωριστές.
Από το δίλεπτης διαρκείας, ευφυέστατο και "τυχαίο" "Le Retour à la Raison" του 1923 (θα το ανεβάσω κάποια στιγμή στο Century Camera II), μέχρι το "Emak-Bakia (1926) και το υπέροχο, -σημείο πλέον αναφοράς στο γαλλικό σινεμά-, "L’Étoile de Mer" (1928), έως την ταινία που μπορείτε να δείτε κατωτέρω στο βίντεο, ο μεγάλος Αμερικανός καλλιτέχνης χρώματισε με την εικαστική δημιουργία του μιαν ολόκληρη εποχή...
Ό,τι ακριβώς χαρακτηρίστηκε και ως "Cinéma pur" με την ιδιαίτερη έμφαση στην ποιητικότητα του φιλμικού ρυθμού και της κίνησης (και κυρίως των παιγνιδιών του φωτός), παρά στην δομή ενός "λογικού σεναρίου". Είδος στο οποίο, εκτός από τον Man Ray, διέπρεψαν ακόμα, ο René Clair και ο Fernand Léger .
Μπορούμε να φανταστούμε κάθε είδος σουρρεαλισμού χωρίς τον Man Ray; Προσωπικά, δεν το νομίζω .
Ο Man Ray υπήρξε για τον σουρρεαλισμό, αν όχι το φως του, ο φωτισμός του σίγουρα...
Ό,τι ακριβώς χαρακτηρίστηκε και ως "Cinéma pur" με την ιδιαίτερη έμφαση στην ποιητικότητα του φιλμικού ρυθμού και της κίνησης (και κυρίως των παιγνιδιών του φωτός), παρά στην δομή ενός "λογικού σεναρίου". Είδος στο οποίο, εκτός από τον Man Ray, διέπρεψαν ακόμα, ο René Clair και ο Fernand Léger .
Μπορούμε να φανταστούμε κάθε είδος σουρρεαλισμού χωρίς τον Man Ray; Προσωπικά, δεν το νομίζω .
Ο Man Ray υπήρξε για τον σουρρεαλισμό, αν όχι το φως του, ο φωτισμός του σίγουρα...
